Verscholen achter een paar bomen ligt naast industrieterrein van Dieren een prachtig kerkje: de Petruskerk in Spankeren.

Geschiedenis

Petruskerk

De Spankerense kerk, althans het tufstenen deel van de toren, stamt uit de elfde eeuw en is daarmee de oudste van de zuidoostelijke Veluwezoom. In oorkonden wordt de kerk, die was toegewijd aan de heilige Petrus, voor het eerst vermeld in de veertiende eeuw. In het archief van de hertogen van Gelre bevindt zich een giftbrief van 1307 waaruit blijkt dat graaf Reinald I van Gelre de kerk van Spankeren schonk aan de Commanderie van Sint Johannes. Tot 1315 gingen de katholieke inwoners van Spankeren, Dieren en Laag Soeren in Spankeren naar de kerk. Toen in dat jaar de kapel van de “Hof te Dieren” parochierechten kreeg, ging een deel van de Dierense parochianen voor de eredienst naar deze kapel. Uit archieven blijkt dat in 1590 Johan Hendriks, voormalig kapelaan van “Middachten”, belast was met de Spankerense kerk en parochie. Uit meerdere schriftelijke bronnen blijkt Hendriks eerst kapelaan en later predikant te worden genoemd. Mogelijk was hij dus zowel de laatste pastoor als de eerste predikant van Spankeren! In 1364 was de kerk bouwvallig en komt pastoor Van der Eijdt met de bewoners overeen dat zij een nieuwe kerk gaan bouwen. Hij spreekt tevens af dat hij en zijn opvolgers de kerk zullen onderhouden. In 1550, onder pastoor Beltgen, brandde de kerk opnieuw voor een groot deel af en werd zij weer opgebouwd. Deze pastoor was rentmeester van de Orde van Sint Johannes en liet zich in Spankeren vervangen door Heinricus Gladbach. De Reformatie in de 16e eeuw had tot gevolg dat de Spankerense kerk een protestantse kerk werd.

Reformatie

In 1595 kreeg Spankeren de eerste predikant, ds. L. Holtzbergen. Omdat het destijds moeilijk was om een geschikte predikant te vinden, was besloten om Spankeren en Ellecom door één predikant te laten bedienen. Dat is zo gebleven tot 1734. Omdat men het niet eens kon worden over de opvolging is het verbond tussen beide kerken beëindigd.

Verwoesting en opbouw

In 1629 werd de kerk door de Spaanse troepen gedeeltelijk vernield. Het bovenste deel van de toren en de spits gingen verloren. In 1803 gingen voor de derde maal grote delen van de kerk door brand verloren. Een jaar later werd de kerk opnieuw herbouwd, waarbij veel van de stenen uit de zeventiende eeuw werden gebruikt. De oude toren werd verhoogd met bakstenen en van een nieuwe spits voorzien. De kerk kreeg het uiterlijk, zoals wij dat nu nog kennen.
Omstreeks 1900 werden er veranderingen aangebracht. Er is een muur in de kerk opgetrokken, die de bestaande vensters achter het liturgisch centrum aan het oog onttrok. De kerkzaal werd twee meter korter. Het houten tongewelf (groen/blauw van kleur) werd voorzien van een stucplafond omdat het gewelf toen al slecht was. In 1985 is de kerk, in nauw overleg met Monumentenzorg en met mede­wer­king van architect Van Veerssen uit Velp, gerestaureerd. De kerkzaal is weer teruggebracht in de eenvoudige maar stijlvolle staat van 1804. Alleen de deur in de oostgevel is niet opnieuw aangebracht. Een nis geeft aan waar de plek is geweest. De fraaie preekstoel uit 1886, die in het midden voor de muur stond, werd verplaatst naar de linker­kant van de zaal. De banken werden vervangen door stoelen.

Vanaf begin 2020 organiseert In Goede Handen Management een aantal nieuwe klassieke concerten in het prachtige kerkje in Spankeren bij Dieren.

Adres

Kerkweg 2, 6956 CG Spankeren

Bereikbaarheid

De kerk is te bereiken per bus (buslijn 524 vanuit Dieren halte Kerkweg) of per auto: Rij op de N348 vanuit Zutphen tot vlak voor Dieren en sla rechtsaf richting Spankeren of neem, bij het verlaten vanuit Dieren de tweede afslag links richting Spankeren. Na de spooroverweg volgt de kerk aan de rechterzijde. Rondom de kerk of achter de kerk is voldoende parkeergelegenheid.

Voorzieningen

Rolstoeltoegankelijk

Bestellen

Toegangskaarten

Voor alle concerten gelden dezelfde prijzen. In de voorverkoop via de website betaalt u voor een concert € 22,50 en aan de kassa op locatie is dat € 25,-. U kunt bij de kassa pinnen of contant afrekenen. Voor Studenten/CJP geldt een korting en betaalt u € 15,- Kinderen tot 12 jaar mogen gratis naar binnen.

Komende concerten

Er zijn geen concerten gepland

Concerten archief

Donderdag 2 juni 2022 om 20:00 uur

Reis mee met Tandaradei

Een zomerse zoektocht naar oude verhalen

Historische popgroep Tandaradei

Donderdag 28 april 2022 om 20:00 uur

Mauthausen liederen

Opdat wij niet vergeten

Hanneke Evink (zang) en Jules Beerda (accordeon)

Donderdag 7 april 2022 om 20:00 uur

Stabat Mater

Een verstillende muzikale tocht van Giovanni Baptista Pergolesi

Pergolesi Ensemble

Adembenemend indrukwekkend

In de laatste dagen naar Pasen vonden en twee concerten plaats met op het programma het Stabat Mater door het Pergolesi Ensemble.

Het bijzondere van het Pergolesi Ensemble is dat het bestaat uit een sopraan, alt en vier saxofonisten. In plaats van strijkers hoor je nu Pergolesi’s Stabat Mater in een versie begeleidt door een kwartet saxofoons. Dat geeft een hele andere kleuring aan het bekende stuk van Giovanni Battista Pergolesi. Omdat alle musici hun adem gebruiken om muziek te maken, klinkt het alsof de zangstemmen soms overlopen in de saxofoon lijnen. Het geheel geeft een nieuwe diepgang en elan aan de eeuwenoude muziek, waarbij de smart van Maria onder aan het kruis van haar zoon Jezus prachtig tot uitdrukking komt.

De mensen in de goed gevulde kerk hadden dan ook een staande ovatie over aan het eind van het concert. Vele bleken verbaasd en verrukt te zijn over deze nieuwe combinatie binnen dit toch wel bekende muziekstuk passietijd. “Wauw, fantastisch deze combinatie” en “De saxofoons zijn nog indringender dan de gebruikelijke strijkers, wat een ontdekking!” waren enkele reacties van het enthousiaste publiek.

Donderdag 11 november 2021 om 20:00 uur

Nachtegalen verhalen

Een smeltkroes vol avontuurlijke klanken

Speelgroep Tandaradei

Wie gedacht had dat Tandaradei kwam om alleen een concert te geven kwam bedrogen uit. De speellieden vertelde een verhaal dat muzikaal werd omlijst. Op verschillende instrumenten die alle vakkundig werden bespeeld aangevuld met mooie zang werden liederen en enkele instrumentale stukken tot in de finese uitgevoerd aangevuld met een kwinkslag en commentaar. Wat opviel aan deze historische popgroep dat ze niet alleen oude muziek speelde uit vergane glorie maar ook een stuk van Mozart of een speciaal voor hen geschreven compositie niet mijden.

Interessant waren de verhalen achter de instrumenten of de mops, een liedboek dat jonge mensen vroeger bij zich droegen. Grote bewondering was er ook voor de manier waarop alle instrumenten werden bespeeld, de zuiverheid en articulatie in het samenspel.

Het publiek was na afloop laaiend enthousiast, niet weg te slaan bij de bijzondere instrumenten en hun bespelers en verheugde zich alweer op de concerten die in juni 2022 gaan plaatsvinden door dezelfde groep. Als u nog niet bent geweest bij één van de concerten zou u dat toch eens moeten doen. Deze ervaring mag je gewoon niet missen.

Donderdag 28 oktober 2021 om 20:00 uur

Weense Parels

Vioolsonates van de grote drie

Rémy Baudet (viool), Riko Fukuda (piano-forte)

Een prachtig concert met de titel ‘Weense parels’ waarin Riko Fukuda op een 200 jaar oude fortepiano speelde samen met Rémy Baudet op een oude viool met darmsnaren. Samen brachten ze een programma met bekende en onbekende vioolsonates van Mozart, Beethoeven en Schubert.

Nu hebben beide al langer met elkaar gespeeld in het verleden en dat was dan ook te merken. Feilloos voelde zij elkaar aan in het samenspel in interpretatie van de muziek door deze drie grote Weense componisten. Remy speelde met vuur of juist heel lyrisch de vioolpartijen bijna uit zijn hoofd en je zag dat over bijna elke toon of melodielijn was nagedacht hoe hij deze zou uitvoeren. Riko had met deze fortepiano een scala van hulpmiddelen (vier pedalen) tot haar beschikking om de fortepiano in klankleur aan te passen aan de uitstraling die de muziek op dat moment nodig had.

 

Tussendoor gaven beide uitleg over de bijzonderheid van hun instrumenten en vertelde ze het achtergrondverhaal bij de sonates die ze speelde. Het publiek was razend enthousiast over de klankvorming, het samenspel en de professionele benadering van beide musici. Een avond genieten van prachtige muziek. Na afloop waren er nog vele vragen te horen over de instrumenten en de keuze en interpretatie van de sonates.

De concerten in maart 2022 zij helaas afgelast.

Donderdag 23 september 2021 om 20:00 uur

a FEW of my favorite things

-1600 tot nu-

Blokfluitensemble FEW o.l.v. Annelies Schraa

Vroeger ging ik naar de muziekschool en begon ik met blokfluit spelen. Groepsles: een veredelde wedstrijd in hard en vals blazen, zo herinner ik mij die tijd. Ik kon niet wachten tot ik door mocht naar de piano die inmiddels in ons ouderlijk huis stond. En de blokfluit is daarna gauw uit mijn leven verdwenen.

En toch kunnen meerdere blokfluiten mooi samenklinken. Dat bewees het blokfluitensemble FEW o.l.v. Annelies Schraa tijdens de concerten die ze gaven. En dat ze in verschillende maten en vormen bestaan is voor velen ook nog een verrassing. Van de kleine sopranino (20 cm) tot de C-subbas (iets meer dan 2 meter). Maar de samenklank klink geweldig. Of het ensemble nu oude muziek van Vivaldi of Marcello speelden dan wel nieuwe muziek van Maute, Rodgers of Leenhouts, het leverde een interessant palet van klanken op die samensmolten tot prachtige muziek.

Met een weergaloze snelheid noten strooiend in de Badinerie van Bach tot het rustige en verstillende Da Pacem Domine van Pärt, FEW kon het allemaal en wist het publiek voor zich te winnen. Na een lange periode van niet samen kunnen spelen, straalde het plezier ook bij de spelers van hun gezichten. Met het programma, bestaande uit de mooiste favoriete stukken, presenteerde FEW zich als een professioneel ensemble en bracht de muziek tot in de perfectie. Kortom, als je niet van blokfluiten hield, moest je aan het eind van het concert toch ruiterlijk toegeven dat die mening was veranderd. 

Donderdag 27 februari 2020 om 20:00 uur

Fanny & Felix

Strijkkwartetten van zus en broer Mendelsohn

M. Nostitz Quartet

Het werd een bijzonder concert. De tempratuur in de kerk steeg langzaam maar veel sneller toen het kwartet bestaande uit Petr Bernasek - 1e viool, Vaclav Vacek - 2e viool, Petr Šporcl – cello en Vera Binarová – altviool (die de met gebroken sleutelbeen thuiszittende Pavel Horejsi heeft vervangen) begon te spelen.

De kilte verdween snel toen tijdens het Capriccio et Fuge van Felix Mendelssohn de instrumenten, in een rap tempo, over elkaar heen buitelden in de afsluitende fuga. Daarna volgde het onbekende strijkkwartet in Es van Fanny Hensel Mendelssohn, gebaseerd op een eerdere pianosonate van haar. Wat jammer toch dat we van haar zo weinig muziek horen op radio en TV. Fanny heeft qua componeer kunst zeker niet onder gedaan voor haar broer Felix, terwijl ze altijd in zijn schaduw heeft moeten staan. Na een melancholiek romantisch eerste deel, waarin de liefde voor de muziek werd getoonzet, hoorde je de onrust in het tweede deel misschien ook wel de woede om de miskenning van haar talent als componist. De thema's buiten over elkaar heen en komen pas bij het eind tot rust. In de Romanze vloeien de melodie lijnen in elkaar over en na enkele uitspattingen van melodisch geweld komt alles tot rust in het eerste thema. Na wat samenvattingen van de hoogtepunten eindigde het deel met een berusting. Het laatste deel is een vrolijk geheel en geeft je een dansant gevoel. Ondanks dat is het een razernij van snelle noten en octaaf melodieën is, hondsmoeilijk om te spelen, laat het kwartet zich niet kennen en speelde het met kinderlijk eenvoud als of ze dat elke dag doen. De harten van het publiek gingen wel sneller kloppen en hierdoor was het gebrek aan warmte al gauw vergeten.

Na de pauze speelde het Nostitz Quartet het strijkkwartet opus 44 nr. 1 in D van Felix Mendelssohn. Het eerste deel is een uitbundig en opgewekt gesprek tussen de vier instrumenten, zelfverzekerd geschreven en zorgvuldig gepolijst. Gevolgd door een zijdezacht Menuetto en een weemoedig langzaam deel. De briljante finale is een voortstuwend Saltarello, een wervelende dansvorm die ook al voorkomt in Mendelssohn Italiaanse symfonie. Een langdurend applaus volgde aan eind van het concert.